حقوق دان 47. 09017707167
آرا قابل تجدیدنظر:
در قانون آیین دادرسی مدنی ایران، برخی از آرا و احکام دادگاه‌ها قابل تجدیدنظرخواهی هستند. این آرا شامل موارد زیر می‌شوند:
احکام صادره در دعاوی مالی:
اگر خواسته یا ارزش دعاوی مالی بیش از 3 میلیون ریال باشد، احکام صادره قابل تجدیدنظرخواهی هستند.
این شامل دعاوی مربوط به اموال، بدهی‌ها، و سایر مسائل مالی است.
احکام صادره در دعاوی غیر مالی:
تمام احکام صادره در دعاوی غیر مالی نیز قابل تجدیدنظرخواهی هستند.
این شامل دعاوی مربوط به تغییر نام، طلاق، حضانت، تمکین، و رفع تصرف عدوانی می‌شود.
احکام مربوط به متفرعات دعوا:
خسارات مربوط به دادرسی نیز در صورتی که اصل دعوا قابل تجدیدنظرخواهی باشد، قابل تجدیدنظرخواهی هستند.
این شامل هزینه‌های دادرسی، حق‌الوکاله، و سایر هزینه‌های مرتبط با پرونده است.
شرایط و مهلت تجدیدنظرخواهی
برای تجدیدنظرخواهی از احکام و قرارهای قابل تجدیدنظر، باید دادخواست تجدیدنظر تنظیم و تقدیم شود.
شرایط و مهلت تجدیدنظرخواهی به شرح زیر است:
مهلت تجدیدنظرخواهی:
مهلت تجدیدنظرخواهی در دعاوی مدنی 20 روز از تاریخ ابلاغ رأی است.
برای افرادی که خارج از کشور اقامت دارند، این مهلت دو ماه است.
دادگاه صالح:
دادگاه تجدیدنظر صالح برای رسیدگی به اعتراضات، دادگاه تجدیدنظر استان است که در مرکز هر استان قرار دارد.
دلایل تجدیدنظرخواهی
دلایل مختلفی می‌تواند باعث تجدیدنظرخواهی از یک حکم شود، از جمله:
ادعای عدم اعتبار مستندات دادگاه.
ادعای فقدان شرایط قانونی شهادت شهود.
ادعای عدم توجه قاضی به دلایل ابرازی.
ادعای عدم صلاحیت قاضی یا دادگاه صادر کننده رأی.
ادعای مخالف بودن رأی با موازین شرعی یا مقررات قانونی.
فرآیند تجدیدنظرخواهی شامل مراحل زیر است:
تنظیم دادخواست تجدیدنظر:
دادخواست تجدیدنظر باید شامل دلایل و مستندات مربوط به اعتراض باشد.
تقدیم دادخواست به دادگاه تجدیدنظر:
دادخواست تجدیدنظر باید به دادگاه تجدیدنظر استان تقدیم شود.
بررسی دادخواست توسط دادگاه تجدیدنظر:
دادگاه تجدیدنظر با بررسی دلایل ارائه شده، می‌تواند رأی صادره را نقض و رسیدگی ماهوی کند یا رأی را تأیید و برای اجرا به دادگاه بدوی اعاده کند.
اگر سوالات بیشتری دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، با وکلای متخصص حقوق دان 47 تماس بگیرید.
حقوق دان 47. 09017707167
