وکیل حقوقی و کیفری ، مشاوره حقوقی وکیفری رایگان و تلفنی و آنلاین ، حقوق بشر دریایی در تهران

حقوق دان 47.                09017707167

حقوق بین الملل دریایی به چه قوانینی اشاره دارد ؟

 

حقوق بین‌الملل دریایی، که با نام کنوانسیون حقوق دریاها (UNCLOS) شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از قوانین و مقررات بین‌المللی است که بر استفاده از دریاها و اقیانوس‌ها حاکم است. 

هدف این قوانین تضمین استفاده پایدار از منابع دریایی، حفاظت از محیط زیست دریایی، و تنظیم فعالیت‌های دریایی از جمله کشتیرانی، ماهیگیری، حفاری، و تحقیقات علمی است.

 

موضوعات اصلی حقوق بین‌الملل دریایی عبارتند از:

 

۱. مناطق دریایی:

 UNCLOS دریاها را به چندین منطقه تقسیم می‌کند که هر یک دارای حقوق و تعهدات خاصی هستند. 

این مناطق شامل دریای سرزمینی، منطقه همجوار، منطقه انحصاری اقتصادی (EEZ)، فلات قاره و دریاهای آزاد می‌شوند. 

 

۲. دریای سرزمینی:

این منطقه تا ۱۲ مایل دریایی از خطوط پایه کشیده شده و کشوری که ساحل دارد، در این منطقه از حق حاکمیت کامل برخوردار است.

 با این حال، حقوق دریانوردی بی‌ضرر برای کشتی‌های خارجی نیز در این منطقه محترم شمرده می‌شود.

 

۳. منطقه همجوار:

 این منطقه تا ۲۴ مایل دریایی از خطوط پایه کشیده شده و کشوری که ساحل دارد، می‌تواند اقداماتی برای پیشگیری و مجازات نقض قوانین گمرکی، مالی، مهاجرتی یا بهداشتی اتخاذ کند.

 

۴. منطقه انحصاری اقتصادی (EEZ):

 این منطقه تا ۲۰۰ مایل دریایی از خطوط پایه کشیده شده و کشوری که ساحل دارد، حق استفاده از منابع طبیعی دریایی و مدیریت آن‌ها را داراست. 

با این حال، حقوق دریانوردی و پرواز آزاد برای سایر کشورها نیز در این منطقه محترم شمرده می‌شود.

 

۵. فلات قاره:

 این منطقه شامل بستر دریا و زیر بستر که فراتر از دریای سرزمینی و تا ۲۰۰ مایل دریایی یا بیشتر (در صورت وجود فلات قاره طولانی‌تر) کشیده شده است. 

کشورها دارای حق انحصاری برای استخراج منابع طبیعی در این منطقه هستند.

 

۶. دریاهای آزاد: 

 این منطقه خارج از مناطق انحصاری اقتصادی کشورها قرار دارد و شامل تمامی دریاها و اقیانوس‌های جهان می‌شود که متعلق به هیچ کشوری نیست. حقوق دریاهای آزاد شامل آزادی کشتیرانی، پرواز، ماهیگیری، نصب کابل‌ها و لوله‌های زیر دریایی و تحقیقات علمی است. 

 

۷. حفاظت از محیط زیست دریایی: 

UNCLOS شامل مقرراتی برای حفاظت از محیط زیست دریایی از آلودگی‌های ناشی از کشتی‌ها، فعالیت‌های صنعتی و منابع زمینی است. 

کشورها موظفند تدابیری برای جلوگیری از آلودگی و حفاظت از اکوسیستم‌های دریایی اتخاذ کنند.

 

۸. حل اختلافات دریایی:

UNCLOS مکانیزم‌های مختلفی برای حل اختلافات دریایی بین کشورها فراهم کرده است. 

این مکانیزم‌ها شامل دادگاه بین‌المللی حقوق دریاها (ITLOS)، دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ)، داوری و میانجیگری است.

 

۹. حقوق کشتیرانی:

حقوق بین‌الملل دریایی تضمین می‌کند که کشتیرانی بین‌المللی با کمترین موانع ممکن انجام شود. 

این شامل حقوق دریانوردی بی‌ضرر در دریای سرزمینی و حقوق دریانوردی آزاد در دریاهای آزاد است.

 

۱۰. مسئولیت‌ها و تعهدات کشورها:

 کشورها موظفند قوانین و مقررات بین‌المللی را رعایت کنند و تدابیری برای حفاظت از محیط زیست دریایی و استفاده پایدار از منابع دریایی اتخاذ کنند. 

این شامل مقررات مربوط به جلوگیری از آلودگی، حفاظت از تنوع زیستی دریایی و مدیریت منابع ماهیگیری است.

 

حقوق بین‌الملل دریایی نقش بسیار مهمی در حفظ و مدیریت دریاها و اقیانوس‌های جهان دارد و تضمین می‌کند که این منابع طبیعی به صورت پایدار و منصفانه استفاده شوند. کشورها موظفند به این قوانین و مقررات بین‌المللی پایبند باشند و همکاری‌های لازم را برای حفاظت از محیط زیست دریایی و استفاده پایدار از منابع دریایی انجام دهند. 

این حقوق به عنوان یک معیار جهانی شناخته می‌شوند و به ایجاد نظم و شفافیت در استفاده از دریاها و اقیانوس‌ها کمک می‌کنند.

اگر سوال دیگری در این زمینه دارید ، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان 47 تماس بگیرید.

حقوق دان 47.            09017707167