وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ، تصرف عدوانی در تهران

حقوق دان 09017707167

دعوای تصرف عدوانی به چه نوع دعوی گفته می شود ؟

 

دعوای تصرف عدوانی یکی از دعاوی مربوط به اموال غیرمنقول است که در صورتی مطرح می‌شود که شخصی (متصرف سابق) مدتی ملکی را در تصرف داشته و شخص دیگری (متصرف فعلی یا غاصب) بدون رضایت و به صورت غیرقانونی آن ملک را از تصرف وی خارج کرده باشد. متصرف سابق با طرح دعوای تصرف عدوانی در دادگاه، خواستار اعاده تصرف خود نسبت به ملک می‌شود.

 

ارکان دعوای تصرف عدوانی:

 

غیرمنقول بودن مال: این دعوا تنها در مورد اموال غیرمنقول قابل طرح است.

اثبات تصرف سابق خواهان: خواهان باید نشان دهد که مدتی عرفی در مال تصرف داشته و تصرفات وی مشروع بوده است.

اثبات عدم سبق تصرفات خوانده: متصرف فعلی باید بدون اجازه و رضایت متصرف سابق، ملک را تصرف کرده باشد.

عدوانی و غیرقانونی بودن تصرف متصرف فعلی: تصرف باید بدون رضایت مالک و به صورت غیرقانونی صورت گرفته باشد.

اقسام دعوای تصرف:

 

تصرف عدوانی: متصرف فعلی به صورت کامل ملک را از تصرف متصرف سابق خارج کرده است.

مزاحمت از حق: ملک به طور کامل از تصرف متصرف سابق خارج نشده، اما برای استفاده مالک مزاحمت ایجاد شده است.

ممانعت از حق: متصرف در ملکی حق انتفاع یا حق ارتفاق دارد و متصرف فعلی مانع استفاده از این حقوق می‌شود.

نحوه دفاع در مقابل دعاوی تصرف: خوانده باید ثابت کند که ملک به طریق قانونی به وی منتقل شده است. بار اثبات بر عهده کسی است که مالکیت او موخر است.

 

تفاوت دعوای تصرف عدوانی با دعوای خلع ید: در دعوای خلع ید، خواهان باید مالکیت رسمی خود را اثبات کند، اما در دعوای تصرف عدوانی، اثبات مالکیت ضروری نیست و فقط باید ثابت شود که سابقه تصرف خواهان نسبت به متصرف فعلی، مقدم است.

 

دعاوی تصرف عدوانی به دلیل غیرمالی بودن، هزینه دادرسی کمتری دارند و خارج از نوبت رسیدگی می‌شوند. همچنین، برای صدور دستور موقت، نیازی به اخذ تأمین از خواهان برای خسارات احتمالی نیست.

 

امیدوارم توضیحات ارائه شده مفید و روشنگر بوده باشد. اگر سوالات بیشتری دارید یا به کمک نیاز دارید، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس باشید.

حقوق دان 09017707167

وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ،تامین دلیل در تهران

حقوق دان 09017707167

تامین دلیل چیست و در چه صورتی می توان در این زمینه اظهار نامه داد ؟

 

تامین دلیل و اظهارنامه دو مفهوم حقوقی هستند که در قانون آیین دادرسی مدنی ایران تعریف شده‌اند و کاربردهای مهمی در فرآیند دادرسی دارند.

تامین دلیل به معنای ثبت و حفظ دلیل است. 

این اقدام به منظور جلوگیری از از بین رفتن، تغییر یا دستکاری دلایلی که ممکن است در آینده برای اثبات یک ادعا یا دفاع از یک دعوا مورد نیاز باشد، انجام می‌شود

به عنوان مثال، اگر شخصی خودرویی دارد که دچار خسارت شده و می‌خواهد قبل از تعمیر آن، خسارات وارده را ثبت کند تا بتواند در فرآیند مطالبه خسارت از آن استفاده کند، می‌تواند درخواست تامین دلیل دهد.

اظهارنامه نیز یک سند رسمی است که به وسیله آن، شخص می‌تواند حق یا ادعای خود را به صورت رسمی و قانونی از دیگری مطالبه کند1. این اقدام معمولاً قبل از تقدیم دادخواست انجام می‌شود و به عنوان مثال، می‌تواند در مواردی که مستأجر می‌خواهد مورد اجاره را تخلیه کند و موجر از تحویل گرفتن ملک خودداری می‌کند، مورد استفاده قرار گیرد.

درخواست تامین دلیل می‌تواند هم در زمان دادرسی و هم قبل از اقامه دعوا ارائه شود. این درخواست باید شامل مشخصات درخواست‌کننده و طرف مقابل، موضوع دعوایی که برای اثبات آن درخواست تامین دلیل می‌شود، و اوضاع و احوالی که موجب درخواست تامین دلیل شده است، باشد.

دادگاه می‌تواند در صورت فوریت، بدون احضار طرف مقابل، اقدام به تامین دلیل کند. 

همچنین، در صورتی که تعیین طرف مقابل برای درخواست‌کننده ممکن نباشد، درخواست تامین دلیل بدون تعیین طرف پذیرفته می‌شود.

امیدوارم این توضیحات برای شما مفید بوده باشد. اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به راهنمایی بیشتری دارید ، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس باشید.

حقوق دان 09017707167

وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ،اخذ تامین از اتباع خارجی در تهران

حقوق دان 09017707167

اخذ تامین از اتباع خارجی چگونه است ؟

 

در ایران، تامین اجتماعی اتباع خارجی شامل پوشش‌های مختلفی است که به طور کلی حقوق شهروندی و حمایت‌های متعددی را برای آن‌ها فراهم می‌کند. این پوشش‌ها شامل بیمه‌های اجباری، اختیاری، بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد، بیمه زنان خانه‌دار و غیره می‌شود.

 

بیمه اجباری بیشترین تعداد بیمه‌شدگان خارجی را شامل می‌شود و اکثریت آن‌ها اتباع کشورهای افغانستان و چین هستند. تعهدات قانونی تامین اجتماعی در قبال بیمه‌شدگان خارجی متناسب با نوع بیمه‌ای که دارند، اعمال می‌شود.

 

حمایت‌های بلندمدت شامل پرداخت مستمری بازنشستگی، مستمری بازماندگان (مستمری فوت)، مستمری ازکارافتادگی کلی غیر ناشی از کار، و مستمری ازکارافتادگی کلی و جزئی ناشی از کار است.

 

حمایت‌های کوتاه مدت شامل حمایت در برابر حوادث و بیماری‌ها (دفترچه درمانی)، پرداخت غرامت دستمزد ایام بیماری، پرداخت غرامت دستمزد ایام بارداری، پرداخت غرامت نقص عضو، پرداخت کمک هزینه کفن و دفن، پرداخت کمک هزینه ازدواج، و پرداخت هزینه وسایل کمک پزشکی است.

 

بیمه‌شدگان خارجی همانند بیمه‌شدگان ایرانی از تمامی تعهدات و حمایت‌های سازمان تامین اجتماعی به جز بیمه بیکاری برخوردار هستند.

برای دریافت شماره اختصاصی تامین اجتماعی (SNN)، اتباع خارجی می‌توانند با استفاده از شماره اختصاصی کارت اقامت و پروانه کار، شماره گذرنامه، و شناسه فراگیر درج شده در گذرنامه اقدام کنند.

 

همچنین، در مورد تامین اتباع بیگانه در دادگاه‌ها، اتباع خارجی که بر علیه ایرانیان طرح دعوا می‌کنند، باید تامین مناسبی بابت خسارات ناشی از دعوا و هزینه حق الوکاله وکیل به دادگاه بسپارند.

 این تامین به منظور پوشش خسارات احتمالی به خوانده ایرانی در صورت محکومیت خواهان خارجی است.

 

برای کسب اطلاعات بیشتر و جزئیات دقیق‌تر، می‌توانید با مشاوران حقوقی حقوق دان تماس بگیرید تا راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.

 امیدوارم این توضیحات برای شما مفید بوده باشد.

اگر نیاز به اطلاعات بیشتری دارید ، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس باشید.

حقوق دان 0901770716

وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ، دعوا ی متقابل در تهران

حقوق دان 09017707167

آیا میدانید دعوای متقابل چیست ؟

 

دعوای متقابل، که به آن دعوای تقابل نیز گفته می‌شود، اقدامی قانونی است که خوانده دعوا در مقابل ادعای خواهان مطرح می‌کند. این نوع دعوا باید تا پایان اولین جلسه دادرسی مطرح شود و باید با دعوای اصلی ارتباط کامل داشته باشد یا از یک منشأ مشترک ناشی شود.

 

شرایط دعوای متقابل عبارتند از:

 

اتحاد منشا: 

دعوای متقابل باید با دعوای اصلی از یک منشأ ناشی شده باشد.

ارتباط کامل: باید بین دعوای اصلی و دعوای متقابل ارتباط کاملی وجود داشته باشد به طوری که تصمیم‌گیری در یکی از آن‌ها بر دیگری تأثیر بگذارد.

مهلت اقامه: دعوای متقابل باید تا پایان اولین جلسه دادرسی مطرح شود.

مثال: اگر در دعوی تخلیه به دلیل انقضای مدت، خوانده مطالبه مبالغی را به عنوان هزینه و خرجی که به اذن صاحب ملک در عین مستاجره نموده، به عنوان دعوای متقابل طرح کند، این دو دعوا ارتباط منشا دارند اما ارتباط کامل با یکدیگر ندارند و باید به طور جداگانه رسیدگی شوند.

 

محدودیت‌ها و استثنائات:

 

دعوای متقابل نمی‌تواند در مرحله تجدید نظر طرح شود اگر در مرحله بدوی به آن رسیدگی نشده باشد.

در دعوای اعتراض ثالث و اعاده دادرسی، طرح دعوای متقابل امکان‌پذیر نیست.

تأثیر دعوای متقابل بر دعوای اصلی: 

دعوای متقابل می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر دعوای اصلی داشته باشد. این دعوا می‌تواند به عنوان یک استراتژی دفاعی مورد استفاده قرار گیرد تا از محکومیت خوانده جلوگیری کند یا حتی ممکن است سرنوشت پرونده را تغییر دهد.

امیدوارم توضیحات ارائه شده مفید و روشنگر بوده باشد.

اگر سوالات بیشتری دارید یا به توضیحات تکمیلی نیاز دارید ، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس باشید.

حقوق دان 09017707167

حقوق دان ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ، جلب شخص ثالث در تهران

حقوق دان 09017707167

معنا و مفهوم جلب شخص ثالث چیست ؟

 

جلب شخص ثالث یکی از مفاهیم حقوقی در آیین دادرسی مدنی است که به مواردی اشاره دارد که در آن یکی از طرفین دعوا (خواهان یا خوانده)، شخص دیگری را که در جریان دعوا نیست، به دادگاه می‌خواند تا به عنوان طرف سوم در دعوا شرکت کند.

این اقدام معمولاً زمانی صورت می‌گیرد که حضور ثالث برای حل اختلاف یا برای جلوگیری از اعتراضات بعدی ضروری باشد.

 

شرایط جلب شخص ثالث به این صورت است که طرف دعوا باید تا پایان جلسه اول دادرسی، دلایل و جهات خود برای جلب ثالث را به دادگاه ارائه دهد و سپس ظرف سه روز پس از جلسه، دادخواست جلب شخص ثالث را به دادگاه تسلیم کند.

 

آثار جلب شخص ثالث شامل این موارد است:

 

اگر جلب شخص ثالث صورت بگیرد، ثالث به عنوان خوانده در دعوا شناخته می‌شود و تمام قوانین مربوط به خوانده بر او نیز اعمال می‌شود.

دادگاه می‌تواند در صورتی که تشخیص دهد جلب شخص ثالث به منظور تأخیر در رسیدگی است، دادخواست جلب را از دادخواست اصلی جدا کرده و به صورت مستقل به آن رسیدگی کند.

انواع جلب شخص ثالث عبارتند از:

 

جلب ثالث اصلی: 

که توسط خواهان دعوای اصلی انجام می‌شود تا مجلوب را محکوم به خواسته دعوای اصلی یا موضوع دیگری کند.

جلب ثالث فرعی: که توسط خوانده انجام می‌شود و معمولاً برای ارائه توضیحات یا ادله‌ای در مورد ادعای خواهان است.

امیدوارم توضیحات ارائه شده مفید و روشنگر بوده باشد. اگر سوالات بیشتری دارید یا به توضیحات تکمیلی نیاز دارید، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس باشید.

حقوق دان 09017707167

وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ،اقسام تامین خواسته در تهران

حقوق دان 09017707167

اقسام تامین خواسته چیست ؟

 

تامین خواسته در قانون آیین دادرسی مدنی ایران به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

توقیف اموال منقول: 

این شامل توقیف دارایی‌هایی است که قابلیت جابجایی دارند، مانند خودرو، دوچرخه، گوشی موبایل، کتاب، و غیره1.

توقیف اموال غیرمنقول: 

این به توقیف دارایی‌هایی اشاره دارد که قابلیت جابجایی ندارند، مانند زمین، ساختمان، و هر چیز دیگری که به زمین وصل شده است.

در صورتی که خواسته، عین معین باشد و توقیف آن ممکن باشد، دادگاه نمی‌تواند مال دیگری را به جای آن توقیف کند. 

اما اگر خواسته عین معین نباشد یا با وجود عین معین بودن، توقیف آن امکان‌پذیر نباشد، دادگاه معادل قیمت خواسته را از سایر اموال خوانده توقیف می‌کند.

برای اطلاعات بیشتر و مشاوره حقوقی در این زمینه، می‌توانید به مقالات تخصصی در این باره مراجعه کنید یا با کارشناسان حقوقی حقوق دان مشورت نمایید.

حقوق دان 09017707167

وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ، تامین خواسته در تهران

حقوق دان 09017707167

تامین خواسته و راهکارهای تامین خواسته چیست ؟

 

تامین خواسته یکی از تدابیر احتیاطی در حقوق است که به معنای ایمن کردن خواسته‌ای است که خواهان می‌خواهد تا پایان دادرسی از آن محافظت کند. 

به طور کلی، تامین خواسته به وسیله دادگاه صورت می‌گیرد و شامل توقیف عین خواسته یا معادل آن از اموال خوانده می‌شود تا از نقل و انتقال یا تضییع آن جلوگیری شود.

 

شرایط صدور قرار تامین خواسته عبارت‌اند از:

دعوا باید مستند به سند رسمی باشد:

 این به این معناست که خواسته باید بر اساس سندی باشد که صحت آن به سرعت قابل اثبات است، مانند چک، سفته، یا احکام دادگاه.

خواسته در معرض تضییع یا تفریط باشد:

 این بدان معناست که باید احتمال دهیم که خواسته ممکن است از بین برود یا به نحوی آسیب ببیند.

خواسته باید قطعی باشد: 

یعنی حق مورد ادعای خواهان باید قطعی و قابل مطالبه باشد.

امکان زیان به خوانده وجود داشته باشد: 

در صورتی که صدور قرار تامین خواسته ممکن است به خوانده زیان برساند، خواهان باید خسارت احتمالی را به صندوق دادگستری پرداخت کند.

نحوه اجرای قرار تامین خواسته شامل مراحلی است که خواهان باید از طریق دادگاه اقدام کند.

 این فرآیند می‌تواند شامل توقیف اموال منقول یا غیرمنقول خوانده باشد تا از انتقال یا از بین رفتن آن‌ها جلوگیری شود

.

اگر سوالات بیشتری دارید یا به کمک نیاز دارید، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس باشید.

حقوق دان 09017707167

وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ، ایرادات و موانع دادرسی در تهران

حقوق غ09017707167

اگر مایلید در مورد ایرادات و موانع رسیدگی در دادگاه اطلاعاتی کسب کنید با ما همراه شوید ،

 

ایرادات و موانع رسیدگی به دعوا در آیین دادرسی مدنی، مجموعه‌ای از قوانین هستند که به طرفین دعوا اجازه می‌دهند تا در صورت وجود شرایط خاصی، مانعی در رسیدگی به دعوا ایجاد کنند. 

این ایرادات می‌توانند متوجه خود دعوا، دادگاه رسیدگی‌کننده، طرف مقابل یا نماینده وی باشند.

انواع ایرادات و موانع رسیدگی به دعوا عبارتند از:

ایراد عدم صلاحیت دادگاه: 

این ایراد زمانی مطرح می‌شود که دادگاه از صلاحیت ذاتی یا محلی برای رسیدگی به دعوا برخوردار نباشد.

ایراد امر مطروحه: 

اگر دعوا یا دعوایی مشابه قبلاً طرح شده و تحت رسیدگی باشد، این ایراد مطرح می‌شود.

ایراد عدم اهلیت خواهان: 

اگر خواهان اهلیت لازم برای طرح دعوا را نداشته باشد، این ایراد مطرح می‌شود.

ایراداتی که موجب تغییر در مرجع رسیدگی می‌شوند: 

مانند ایراد عدم صلاحیت ذاتی یا محلی، ایراد امر مطروحه و ایراد رد دادرس.

ایراداتی که موجب ایجاد مانع موقت در جریان رسیدگی می‌شوند: 

مانند ایراد عدم اهلیت خواهان و ایراد عدم احراز سمت2.

ایراداتی که موجب ایجاد مانع دائم در جریان رسیدگی می‌شوند: 

مانند ایراد مشروع نبودن مورد دعوا، ایراد عدم ذی نفعی خواهان و ایراد طرح دعوا خارج از موعد قانونی.

این ایرادات و موانع باید در زمان مشخصی مطرح شوند و دارای شرایط و تشریفات خاصی هستند که طرفین دعوا باید نسبت به آن‌ها آگاه باشند.

برای مثال، ایراد عدم صلاحیت باید قبل از ورود به ماهیت دعوا مطرح شود و در صورت پذیرش، پرونده به دادگاه صالح ارجاع داده می‌شود.

برای اطلاعات بیشتر و مشاوره حقوقی، می‌توانید با وکیل متخصص حقوق دان در این زمینه تماس بگیرید .

امیدوارم توضیحاتم برای شما مفید بوده باشد.

حقوق دان 09017707167

وکیل حقوقی ، مشاوره حقوقی رایگان ، مشاوره حقوقی تلفنی و آنلاین ،ایرادات و موانع رسیدگی در تهران

حقوق دان 09017707167

در مورد دادرسی چه می‌دانید ؟

 

دادرسی در حقوق ایران به دو شکل کلی کیفری و مدنی تقسیم می‌شود. دادرسی کیفری به رسیدگی به جرائمی اشاره دارد که در قانون جرم تلقی شده و مجازاتی برای آن تعیین شده است. 

در این نوع دادرسی، دادگاه به شکایت شاکی خصوصی یا دادستان (به عنوان مدعی‌العموم) رسیدگی کرده و در صورت اثبات جرم، متهم را محکوم می‌کند.

دادرسی مدنی به رسیدگی به دعاوی غیرکیفری می‌پردازد که معمولاً مربوط به حقوق خصوصی افراد مانند قراردادها، ملکیت، وراثت و غیره است. 

در این نوع دادرسی، دادگاه به دادخواست خواهان رسیدگی کرده و در صورتی که خواسته به حق باشد، خوانده را محکوم می‌کند.

جلسه دادرسی با حضور قاضی و طرفین دعوا یا وکلای آن‌ها تشکیل می‌شود و به ادعاها و دفاعیات طرفین رسیدگی می‌کند. 

جلسه دادرسی می‌تواند در دادگاه یا خارج از آن برگزار شود.

همچنین، دادرسی می‌تواند به معنای عام و خاص تعریف شود. در معنای عام، دادرسی به رشته‌ای از حقوق اشاره دارد که قواعد مرتبط با تشکیلات قضایی، صلاحیت دستگاه‌های قضایی، مقررات رسیدگی به دعاوی و شیوه اجرای تصمیمات دادگاه‌ها را در بر می‌گیرد.

 در معنای خاص، دادرسی به مجموعه اقدامات و عملیاتی اشاره دارد که به منظور یافتن راه حل حقوقی برای یک موضوع انجام می‌شود.

اصول و قوانین متعددی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قوانین عادی کشور وجود دارد که نحوه رسیدگی به دعاوی و تشریفات دادرسی را تعیین می‌کنند. 

برای مثال، اصل ۳۲ قانون اساسی حق دستگیری فرد را فقط به حکم و ترتیبی که قانون تعیین کرده است، مجاز می‌داند و اصل ۳۴ حق دادخواهی را حق مسلم هر فرد می‌داند.

در نهایت، اطاله دادرسی به معنای طولانی شدن روند دادرسی بیش از حد معمول است که می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله عدم رعایت قوانین دادرسی یا عوامل بیرونی رخ دهد.

برای اطلاعات بیشتر و مشاوره حقوقی ، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در این زمینه تماس بگیرید.

حقوق دان 09017707167

وکیل حقوقی و کیفری، مشاوره حقوقی و کیفری رایگان مشاوره حقوقی کیفری تلفنی آنلاین ،توقیف دادرسی

حقوق دان 09017707167

اگر مایلید در مورد توقیف دادرسی و استرداد دعوا اطلاعاتی کسب کنید با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.

 

در قانون آیین دادرسی مدنی ایران، توقیف دادرسی و استرداد دعوا و دادخواست به شرح زیر است:

توقیف دادرسی:

ماده ۱۰۵: هرگاه یکی از اصحاب دعوا فوت نماید یا محجور شود یا سمت یکی از آنان که به موجب آن سمت، داخل دادرسی شده، زایل گردد، دادگاه رسیدگی را به طور موقت متوقف و مراتب را به طرف دیگر اعلام می‌دارد.

 پس از تعیین جانشین و درخواست ذی‌نفع، جریان دادرسی ادامه‌می‌یابد مگر اینکه فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا تأثیری در دادرسی نسبت به دیگران نداشته باشد که در این‌صورت دادرسی نسبت‌به دیگران ادامه خواهد یافت.

ماده ۱۰۶: درصورت توقیف یا زندانی شدن یکی از اصحاب دعوا یا عزیمت به محل مأموریت نظامی یا مأموریت دولتی یا مسافرت ضروری،‌ دادرسی متوقف نمی‌شود. لکن دادگاه مهلت کافی برای تعیین وکیل به آنان می‌دهد.

استرداد دعوا و دادخواست:

ماده ۱۰۷:

الف) خواهان می‌تواند تا اولین جلسه دادرسی، دادخواست خود را مسترد کند. در این صورت دادگاه قرار ابطال دادخواست صادر می‌نماید.

ب) خواهان می‌تواند مادامی‌که دادرسی تمام نشده دعوای خود را استرداد کند. در این صورت دادگاه قرار رد دعوا صادر می‌نماید.

ج) استرداد دعوا پس از ختم مذاکرات اصحاب دعوا در موردی ممکن است که یا خوانده راضی باشد و یا خواهان از دعوای خود به کلی‌صرف‌نظر کند. 

در این صورت دادگاه قرار سقوط دعوا صادر خواهد کرد.

این مواد قانونی، رویه‌هایی را تعیین می‌کنند که در شرایط خاصی از دادرسی باید رعایت شوند تا حقوق طرفین دعوا حفظ گردد. 

اگر سوالات بیشتری دارید یا نیاز به توضیحات تکمیلی دارید، می توانید با وکلای متخصص حقوق دان در تماس باشید.

حقوق دان 09017707167